چارلز جان هوفام دیکنز متولد ۱۸۱۲ در لندپورت پورتسی، برجسته ترین رمان نویس انگلیسی عصر ویکتوریا و یک فعال اجتماعی توانمند بود. به عقیده جیمز جویس، نویسندهٔ بزرگ معاصر، از شکسپیر به این سو، دیکنز تأثیرگذارترین نویسنده در زبان انگلیسی بودهاست. او نیز مانند بسیاری از رمان نویسان دیگر از روزنامه نگاری شروع کرد. در دوره ی آغازین جوانی، در شیوه ای سخت از خلاصه نویسی، توانایی خود را نشان داد و در مارس ۱۸۳۲ در حالی که جوانی حدوداً ۲۰ ساله بود، خبرنگار امور عمومی و پارلمانی شد. او بیشتر داستانهای معروفش مانند الیور تویست که از 1837 تا 1839 منتشر می شد را به صورت داستان های سریالی در روزنامهها و هفته نامهها منتشر می کرد که بعدها به صورت کتاب جمع آوری شدند. دیکنز بعد از نگارش رمان معروفش "دیوید کاپرفیلد"، سرانجام مجله خود "هاوسهولد وردز" (سخنان خانگی) را راه اندازی کرد. مجله ای که سبک سخن او بود، اساسی و انسانی. دیکنز در این ایام نویسندگی و روزنامه نگاری را با تئاتر که اغلب به نفع مؤسسات خیریه برگزار میشد در هم آمیخت. علاوه بر این او تلاش هایی برای بهبود وضع مدارس ژنده پوشان(موسساتی که به طور رایگان به کودکان فقیر آموزش می دادند) و لغو اعدام مجرمان در ملأ عام کرد.
دیکنز آثار بسیاری به صورت رمان و داستان های کوتاه دارد. از مشهورترین آثارش می توان به دیوید کاپرفیلد، آرزوهای بزرگ، الیور تویست، داستان دو شهر و سرود کریسمس اشاره کرد. از او برای داستان سرایی و نثر توانمند ش و خلق شخصیت های به یادماندنی، بسیار تحسین به عمل آمده است. دیکنز که از مدت ها قبل، خواندنهای پر از شیفتگی اش باعث شده بود سلامتش را روز به روز از دست بدهد، در ۱۵ مارس برای آخرین بار "سرود کریسمس" را خواند و سرانجام در ۹ ژوئن ۱۸۷۰، در حالی که "ادوین درود" به پایان نرسیده بود، به طور ناگهانی از جهان رفت.