هوشنگ مرادی کرمانی، متولد ۱۳۲۳، در روستای سیرچ از توابع بخش شهداد کرمان، نویسنده معاصر ایرانی است.
شهرت او به خاطر کتابهایی است که برای کودکان و نوجوانان نوشته است.
مرادی کرمانی تا کلاس پنجم ابتدایی روستای محل تولدش درس خواند و همراه پدربزرگ و مادربزرگش زندگی کرد. مادرش از دنیا رفته بود و پدرش دچار نوعی ناراحتی روانی-عصبی شده بود و قادر به مراقبت از فرزندش نبود. از همان سنین کودکی به خواندن علاقه خاصی داشت و عموی جوانش که معلم روستا بود در این علاقه بی تاثیر نبود. پس از تحصیلات ابتدایی به کرمان رفت و تا ۱۵ سالگی در آنجا زندگی کرد و در این دوره بود که شیفته سینما هم شد. وی پس از مهاجرت به تهران دوره دانشکده هنرهای دراماتیک را در این شهر گذراند و در همین مدت در رشته ترجمه زبان انگلیسی نیز لیسانس گرفت.
از سال ۱۳۳۹ در کرمان و همکاری با رادیو محلی کرمان نویسندگی را آغاز کرد و در سال ۱۳۴۷ با چاپ داستان در مطبوعات فعالیت مطبوعاتی اش را گسترش داد.
مرادی کرمانی پس از رها کردن مطبوعات، نوشتن برای برنامهی "خانه و خانواده" را در رادیو آغاز کرد. او خود میگوید نثرپردازی را از مجله ی خوشه، ارتباط با مخاطب را از نشریات هفتگی و گفتگو را از رادیو آموخته است.
اولین داستان وی به نام "کوچه ما خوشبختها" در مجله خوشه منتشر شد که حال و هوای طنزآلود داشت. در سال ۱۳۴۹ یا ۱۳۵۰ اولین کتاب داستان وی "معصومه" حاوی چند قصه متفاوت و کتاب دیگری به نام "من غزال ترسیده ای هستم" به چاپ رسیدند.در سال ۱۳۵۳ داستان "قصههای مجید" را خلق کرد که با استقبال خوبی مواجه شد.
مرادی کرمانی اولین جایزه نویسندگی اش را به خاطر "بچههای قالیبافخانه" دریافت کرد که شامل جایزه نقدی شورای کتاب کودک در سال ۱۳۵۹ و جایزه جهانی اندرسن در سال ۱۹۸۶ می شدند.او همچنین در سال ۱۹۹۲ از سوی داوران جایزهٔ جهانی هانس کریستین اندرسن برلین به دلیل تأثیر عمیق و گسترده اش در ادبیات کودکان جهان به عنوان نویسنده ی برگزیده ی سال انتخاب شد و برنده ی جایزه ی جهانی برلین شد. وی همچنین جایزهی "خوزه مارتینی" (نویسنده و قهرمان ملی آمریکای لاتین) را در کشور کاستاریکا از آن خود کرد.
مرادی کرمانی درباره ی اثرپذیری اش از نویسندگان مطرح گفته، عامیانه نویسی را از "صادق چوبک"، شاعرانه نویسی را از "ابراهیم گلستان"، ایجاز را از "ارنست همینگوی" و "گلستان" سعدی، احساس را از "صادق هدایت" و طنز را از "چخوف" و "دهخدا" آموخته.
استفاده از ضرب المثل ها و آداب و رسوم عامه، کاربرد واژگان محاوره ای و آمیختگی نظم و نثر، از ویژگیهای آثار هوشنگ مرادی کرمانی هستند که در آثاری همچون "ماه شب چهارده" و "نه ترو نه خشک"دیده میشوند.
از آثار این نویسنده می توان به خمره، آب انبار، مهمان مامان، نخل، چکمه، مربای شیرین، پلوخورش، لبخند انار، ته خیار، اشاره کرد.
آثار او به زبانهای آلمانی، انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، هلندی، عربی، ارمنی و هندی ترجمه شده است.